De eigenaar van

Aan de stamtafel is Susanna Kamminga

Via de woorden armoede, morele verwonding, erkenning, vrijzinnig, zelfzorg en menselijke maat zou ik mezelf willen voorstellen.

Armoede

In 1979 zag ik het levenslicht in een hardwerkend gezin. Door omstandigheden kwamen we als gezin in 1993 in een armoedeval terecht en gingen mijn ouders scheiden. Mijn eigen ervaringen rond armoede hebben mij er bewust van gemaakt dat je zo maar in de schulden en in armoede terecht kan komen.

Morele verwonding

In mijn jeugd was ik toeschouwer van langdurig onrecht door een gezagsdrager richting anderen. Hier was ik machteloos in en dit heeft vertrouwen geschonden. Het heeft gezorgd voor trauma’s die ik uiteraard ben aan gaan pakken. Littekens zullen er altijd blijven en deze morele verwonding zal altijd aandacht blijven vragen. Als je iets naar beneden scrollt, kun je meer lezen over morele verwonding.

Erkenning

In 2001 is bij mij een fysieke chronische ziekte vastgesteld. Hiervoor kreeg ik medicatie, waar ik helaas niet tegen bleek te kunnen. Ik sloeg er mentaal van uit het lood. Pas in 2018 kwam hiervoor richting mij medische erkenning. Ik ben me er bewust van geworden hoe belangrijk erkenning is voor herstel en rouw.

Vrijzinnig

In 2016 liep ik stage als geestelijk verzorger in een verpleeghuis. Ik kreeg ook de ruimte om voor te gaan in kerkdiensten. Langzaam breidde zich dat uit naar diverse keren per jaar voorgaan in verpleeghuizen. Ondertussen ben ik in 2024 opgenomen in het Convent van Vrijzinnige voorgangers en voorganger bij de Vrijzinnigen Nederland. Als religiewetenschapper gaat mijn interesse ook uit naar sjamanisme, nieuwe spiritualiteiten en Hindoeïsme.

Zelfzorg

In mijn werk als geestelijk verzorger luister ik naar veel verhalen over verlies, armoede en onrecht. Soms raakt dit aan mijn eigen levensgeschiedenis. Ik ben me er dan ook extra van bewust dat ik goed voor mezelf moet zorgen. Sinds 2018 ben ik geestelijk verzorger. Sinds die tijd volg ik intervisie met collegae. Daarnaast heb ik in 2024 en 2025 supervisie gevolgd, waarbij de focus lag op het ontwikkelen van ervaringsdeskundigheid.

Menselijke maat

In 2003 ben ik afgestudeerd als jurist in Nederlands Recht. In mijn werkzame, juridische leven merkte ik echter dat ik niet altijd de menselijke maat kon toepassen. Toen ik 12 jaar was, wilde ik al iets van geestelijk verzorger gaan worden. Daarom heb ik in 2010 mijn juridische baan opgezegd en ben mijn hart gaan volgen. Na vele jaren hard studeren, mocht ik me in 2018 dan daadwerkelijk laten registreren in het Kwaliteitsregister van geestelijk verzorgers. In de afgelopen jaren heb ik gemerkt dat ik mijn kwaliteiten als geestelijk verzorger en jurist graag samenvoeg. Ik zie mijzelf als een geestelijk verzorger die zo nodig haar juridische kwaliteiten in de praktijk inzet. Ik noem dat praktische zingeving.

“‘Moral injury’ of ‘morele verwonding’ verwijst naar de psychische, spirituele en sociale problematiek die mensen kunnen ontwikkelen wanneer hun morele verwachtingen en overtuigingen geweld wordt aangedaan door eigen of andermans handelen. Die problematiek kan enerzijds gevoelens van schuld en schaamte inhouden, en anderzijds gevoelens van boosheid en verraad. Ook morele desoriëntatie en fundamentele zingevingsproblemen kunnen spelen.”